Każdy z nas ma potrzebę spania i nie zmieniło się to przez tysiąclecia. Zarówno ludzie, jak i zwierzęta chętnie wpadają w objęcia Morfeusza. Obecnie możemy wybierać odpowiednie łóżka, dostosowywać materace, sięgać po specjalnie wyprofilowane poduszki i kupować jedynie hipoalergiczne kołdry, by wszystko to oblec w piękne, bawełniane poszewki. Nie zawsze tak było. Na czym spali nasi przodkowie? Poznaj historię pościeli i łóżek.
Pościel w prehistorii
Nasi przodkowie doskonale zdawali sobie sprawę z faktu, że gdy ziemię ogarnia ciemność, temperatura spada. Z tego właśnie powodu zaczęli szukać sposobu na ogrzanie się nocą. Stosunkowo szybko zorientowali się, że skóry zwierząt doskonale nadają się do okrycia zarówno w chłodne dni, jak i lodowate noce. Zaczęto więc polować nie tylko ze względu na konieczność zdobycia pożywienia, lecz także skór. Przodkowie drążyli w ziemi niewielkie dziury, wykładali je liśćmi, trawą oraz gałęziami, przykrywali skórą upolowanego zwierzęcia i tak spędzali noce.
Łóżka w starożytności i później
Z czasem zaczęto zdawać sobie sprawę z faktu, że spanie na ziemi nie jest najlepszym pomysłem. Chłód oraz wilgoć źle wpływały na stan zdrowia naszych przodków, dlatego uznali oni, że dobrym rozwiązaniem będzie odizolowanie się od ziemi. W starożytnym Egipcie zaczęto więc pleść specjalne maty, które rozkładano na podłodze do snu. Faraonowie zaś mieli do dyspozycji coś na kształt współczesnych łóżek ze specjalną podpórką pod głowę – chroniła ona misterne fryzury władców przed zniszczeniem.
Niedługo później zorientowano się, że słoma lub siano w połączeniu z płótnem może posłużyć za całkiem wygodne miejsce do spania. W ten sposób powstały pierwsze sienniki, będące pierwowzorami obecnych materacy. Początkowo wypełniano je sianem. Z czasem zaczęto używać również pierza oraz wełny. Wtedy także pomyślano o podpórkach pod głowy. To właśnie w nich należy szukać przodków obecnych poduszek. Początkowo korzystano z tak zwanych nasypek – kobiety korzystały z tych wypełnionych pakułami, a mężczyźni – sieczką, liśćmi lub suchym mchem.
O ile problem chłodu został już rozwiązany, o tyle kłopoty z insektami, szczurami, a nawet wężami wciąż dręczyły ówczesną ludność. Zaczęto więc podwyższać posłania – im wyżej spała dana osoba, tym była ważniejsza w społeczeństwie. Sienniki starano się układać nad podłogą na podpórkach.
Z czasem sienniki oraz wykorzystywana pościel stawała się coraz bardziej współczesna. Zrezygnowano z wykorzystywania płóciennych worków, a sienniki oblekano skórami wilków oraz niedźwiedzi. Kołdry zaś szyto z lżejszych futer. Również wypełnienie poduszek znacznie się zmieniło – postawiono na kacze oraz kurze pióra.
Pościel przybiera obecne kształty
Obecną formę pościeli zawdzięczamy belgijskiemu doktorowi Mariezowi Goretebe. To właśnie on proponował stosowanie materiałowych okryć na kołdry i koce oraz ich dokładną dezynfekcję. Zwracał też uwagę na pościel hotelową, z której korzystało wielu, ponieważ w tamtym czasie szalała epidemia tyfusu oraz szerzyły się inne choroby, wywoływane brakiem higieny.
Do Polski pościel trafiła dzięki znanemu podróżnikowi. Vasco Da Gama podarował ją królowi Augustowi i jego żonie. Od tamtej pory pościel jako prezent z okazji zaślubin stanowiła tradycję na polskim dworze królewskim. Władcy korzystali również z łóżek, chronionych baldachimami.
Jak widać, historia pościeli sięga naprawdę zamierzchłych czasów, a jej stosowanie wynikało z zasad higieny. Poszwy w obecnej formie pojawiły się aż w XVIII wieku. Zwracano także uwagę na pościel we wszelkiego rodzaju karczmach i miejscach noclegowych – dbano, by za jej pośrednictwem nie roznosiły się choroby. Obecnie pościel hotelowa również podlega wyjątkowym restrykcjom, jest prana w wysokich temperaturach i poddawana dezynfekcji. Jeśli szukasz pościeli hotelowej najwyższej jakości, zapraszamy do zapoznania się z ofertą naszej firmy.
